Η πόλη μου ,το Ηράκλειο

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Η πιο γλυκιά γιορτή του κόσμου-της μανούλας

Μαμά-Μανούλα-Μητέρα-Μαμάκα-Μάνα..όπως και να την πούμε είναι η ομορφότερη λέξη του κόσμου!
Καθιερωμένη η δεύτερη Κυριακή του Μάη για την γιορτή της μητέρας που γιορτάζει φυσικά κάθε μέρα! Στο σχολείο μας είπαμε να αφιερώσουμε όλη την εβδομάδα για να κουβεντιάσουμε τα συναισθήματά μας, τις σκέψεις μας, τις ανησυχίες μας από την ύπαρξη της μανούλας στην ζωή μας..και πραγματικά..τα παιδιά είπαν πολλά...
Φυσικά το κυρίαρχο συναίσθημα ..μα τι άλλο από την αγάπη προς την μαμά μας που μας φροντίζει, που είναι πάντα στο πλευρό μας..και στις λύπες... στις χαρές..στις ανησυχίες μας ..από μωρά μέχρι να γεράσουμε...μας μαλώνει .."είπαν όλα με μια φωνή... αλλά το κάνει για το καλό μας...για να γίνουμε καλά παιδιά και να μην μας συμβεί κάτι κακό"...όμως πολλά παιδιά εκφράσανε και ανησυχίες για το τι θα συμβεί όταν θα μεγαλώσει πολύ η μαμά...και τότε διαβάσαμε το παραμύθι:

Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει (της Debi Gliori, παιδικό παραμύθι)
(Μαμά αλεπού και το αλεπουδάκι)

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος.
Κλείστηκε στο δωμάτιο
κι άρχιζε να στριφογυρίζει
κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει.
Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε
Κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.
«Θεέ μου!» είπε η Μαμά «τι έχεις πάθει;»
«είμαι ένα ανάποδος
και γκρινιάρης μικρός
και κανείς δε μ΄αγαπάει» είπε ο μικρός.
«Μικρέ μου» είπε η Μαμά « όπως και να ΄σαι,
εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ».
« κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες
και θα μ΄ αγαπούσες;» ρώτησε ο Μικρός.
«Φυσικά» είπε η Μαμά.
«Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει»
«Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο,
πάλι θα μ΄αγαπούσες,
πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;»
«Φυσικά» είπε η Μαμά.
«Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει»
«Ό, τι κι αν γίνει;» είπε ο Μικρός και χαμογέλασε.
«Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;»
«Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα
και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα»
είπε η Μαμά.
« Χαλάει ποτέ η αγάπη;»
ρώτησε ο Μικρός.
«Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει;
Κι αν ναι, μπορείς άραγε να
την κολλήσεις,
να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις; »
«Α, δεν ξέρω» είπε η Μαμά « το μόνο που ξέρω
είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα».
«Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε,
θα μ΄αγαπάς ακόμη;» είπε ο Μικρός.
«Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;»
Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της
τον Μικρό και κοίταξαν μαζί
από το παράθυρο τον ουρανό.
Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά
και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά.
«Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια
πώς λάμπουνε στον ουρανό.
Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά
έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;»
«Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;
Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει
και πάντα φωτίζει»
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ Τ' ΑΣΤΕΡΙΑ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Έτσι τα παιδιάκια μας αισθάνθηκαν ανακούφιση και ικανοποίηση..
Όμως μιλήσαμε και για τις οικογένειες των ζώων...και πως φροντίζουν τα μικρά τους οι μαμάδες τους..μα "κυρία αφού τα ζώα δεν έχουν χέρια πως ταϊζουν τα μωρά τους;"διαβάσαμε παραμύθια...είδαμε εικόνες...χωρίσαμε σε κατηγορίες τα ζώα που γεννούν αυγά και τα ζώα που γεννούν μωράκια...αναφέραμε πολλά ....ζώα, σπιτιού,δάσους, πουλιά,έντομα,προϊστορικά ζώα,ψάρια..
Δουλέψαμε πολύ γλωσσικές ασκήσεις..πολλές λέξεις για την μαμά..είπαμε τα ονόματα της μαμάς του κάθε παιδιού και διακρίναμε όμοια ονόματα αλλά και ονόματα με περισσότερες φωνούλες ή λιγότερες...διαβάσαμε πολλά ποιήματα για την μαμά...κάναμε πολλές μαθηματικές έννοιες...εικαστικά μαζί με γλώσσα...δώσαμε στα παιδιά να ζωγραφίσουν σε φυλλάδιο..."αν ήταν η μαμά λουλούδι τι θα θέλαμε να ήταν"...είπαν και έγραψαν ..τριαντάφυλλο,γαρύφαλλο,μαργαρίτα
"αν ήταν φαγητό"ανακαλύψαμε ότι το αγαπημένο τους φαγητό ήταν τα μακαρόνια,"αν ήταν εποχή"τα περισσότερα είπαν "Άνοιξη" και "αν ήταν χρώμα"είχαμε ποικιλία ...κόκκινο,κίτρινο,μπλέ,πράσινο,ροζ....μετρήσαμε πόσα είχαν πει το ίδια πράγματα ,πόσα λιγότερα ...
 





Φτιάξαμε καρτούλα..της αφιερώσαμε ένα ποιηματάκι..της ζωγραφίσαμε και της γράψαμε ευχές .....
Βρήκαμε από περιοδικά διάφορες μανούλες σε τρυφερές στιγμές με τα μωρά τους..φτιάξαμε ένα κολλάζ και γράψαμε και διάφορες λεξούλες ....
και το δωράκι μας για την μανούλα..μια καρφιτσούλα από χρωματιστή λινάτσα κομμένη από τα παιδιά όπου στην συνέχεια την περνάμε με ατλακόλ και την τοποθετούμε πάνω σε μια ανάλογη βάση για να δώσουμε το σχήμα έως οτου στεγνώσεΙ...έπειτα κολλάμε γύρω γύρω κορδέλα και είπαμε να το στολίσουμε με περλίτσες....κολλάμε την παραμάνα στο πίσω μέρος...αυτό που λείπει ένα κουτάκι δώρου που το ζωγραφίζουμε με καρδούλες...και έτοιμο το δώρο μας...με ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ
-ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΜΑ-
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: